راهنمای خرید دامنه سایت

انتخاب دامنه فقط پیدا کردن یک نام خالی نیست؛ باید برندتو نمایان کند، کوتاه و آسانِ نوشتن باشد، با بازار هدفت جور دربیاید (.com یا .ir)، از نظر حقوقی/امنیتی بی‌ریسک باشد، تمدید سالانه‌اش غافلگیرت نکند و سابقه بد نداشته باشد. قبل از خرید، املا و تلفظ، دسترس‌پذیری شبکه‌های اجتماعی، تاریخچه دامنه، مالکیت و حریم خصوصی WHOIS، و امکانات رجیسترار (DNS، قفل انتقال، 2FA) را بررسی کن تا بعداً مجبور به تغییر نشوی.

چه نام دامنه‌ای برای کسب‌وکار من بهتر است؟

قبل از اینکه لوگو و سایت را نهایی کنی (یا حتی سراغ خرید هاست مناسب بروی)، نامی را انتخاب کن که هم «یادماندنی» باشد و هم جلوی اشتباه تایپی و تلفظی را بگیرد. دامنه خوب، کوتاه است، ابهام ندارد و رشدِ آینده برند را محدود نمی‌کند.

• کوتاه و بی‌ابهام: تا حد ممکن ۶ تا ۱۲ کاراکتر؛ از خط فاصله و عدد فقط اگر ناچار شدی استفاده کن.

• خوش‌خوان و خوش‌گو: وقتی با صدای بلند می‌گویی، شنونده باید املا را حدس بزند (بدون پرسش دوباره).

• بدون ابهام املایی: اگر کلمه‌ای دو املا دارد، نسخه ساده‌تر را بگیر یا املای اشتباه را هم ثبت کن.

• برندپذیر در برابر کلمه‌کلیدی: اسم «برندشو‌دار» معمولاً ماندگارتر است؛ اگر کلمه‌کلیدی می‌گذاری، زیاده‌روی نکن.

• پسوند متناسب بازار: برای ایران، .ir اعتماد می‌آورد؛ برای فروش یا همکاری بین‌المللی، .com (یا هر دو برای حفاظت برند).

• آینده‌نگر: نامی انتخاب کن که اگر محصول/خدمتت گسترده‌تر شد (یا شهر/کشور عوض شد) مجبور به تغییر نباشی.

در پایان  دسترس‌پذیری نام در شبکه‌های اجتماعی، تداخل علائم تجاری، تاریخچه دامنه (سوابق اسپم نداشته باشد)، فعال بودن حریم خصوصی WHOIS و هزینه تمدید سالانه. این چند دقیقه دقت، بعداً جلوی دردسرهای بزرگ را می‌گیرد.

دامنه .ir بهتر است یا .com؟ کی هرکدام را انتخاب کنیم؟

هیچ «بهتر مطلقی» وجود ندارد؛ انتخاب پسوند باید با بازار هدفت، تصویر برند، و برنامه رشدت هماهنگ باشد. اگر بیشتر مشتری‌ها داخل ایران‌اند و به اعتماد محلی نیاز داری، یک جواب داری؛ اگر برنامه فروش/همکاری بین‌المللی داری، جواب دیگری. پایین، تصمیم را روشن می‌کنیم.

کی .ir انتخاب کنیم؟

• بازار و پرداخت داخل ایران است و می‌خواهی حس «محلی و در دسترس» بدهی.

• نام .com گرفته شده ولی همان نام با .ir آزاد است و می‌خواهی دقیقاً همان برند را نگه داری.

• مخاطب فارسی‌زبان است و پسوند بومی، نرخ کلیک (CTR) بهتری برایت می‌آورد.

• هزینه و تمدید قابل پیش‌بینی داخلی می‌خواهی و رجیسترار ایرانی برایت ساده‌تر است.

کی .com انتخاب کنیم؟

• مشتری/همکار خارجی داری یا می‌خواهی در آینده بین‌المللی شوی.

• می‌خواهی برندت «جهانی و خنثی از نظر کشور» دیده شود.

• ممکن است روی کارت و ایمیل، ظاهر آشناتر و اعتماد عمومی‌تر بخواهی (خصوصاً برای ارتباطات B2B).

• می‌خواهی در سرویس‌های خارجی، احراز و یکپارچگی ساده‌تری داشته باشی.

راه‌حل حرفه‌ای: هر دو را ثبت کن

در بسیاری از کسب‌وکارها بهترین کار، ثبت هر دو پسوند است تا برندت امن بماند:

• یکی را دامنه اصلی کن (مثلاً .ir برای بازار ایران یا .com برای بین‌المللی) و دیگری را 301 به اصلی ریدایرکت کن.

• نام‌های نزدیک/غلط‌املایی مهم را هم اگر می‌ارزد بگیر تا از سوءاستفاده جلوگیری شود.

• ایمیل سازمانی را روی دامنه اصلی یکدست کن تا پراکندگی ایجاد نشود.

اثر روی سئو: کوتاه و بدون حاشیه

پسوند به‌تنهایی رتبه نمی‌دهد. آنچه فرق می‌سازد: سرعت، تجربه کاربر، محتوای مرتبط و اعتماد مخاطب. با این حال، .ir می‌تواند برای کاربر ایرانی حس «متعلق به اینجاست» ایجاد کند و CTR را بالا ببرد؛ .com برای کاربر جهانی همین نقش را دارد.

هزینه، مالکیت و امنیت

• قیمت خرید/تمدید را با شرایط رجیسترار مقایسه کن؛ افزایش سالانه و خدمات همراه (DNS، قفل انتقال، پشتیبانی) مهم‌اند.

• حتماً قفل انتقال (Domain Lock)، احراز دومرحله‌ای حساب رجیسترار و ایمیل مالک مستقل از همان دامنه داشته باش.

• حریم خصوصی WHOIS را اگر رجیسترار ارائه می‌دهد فعال کن و تنظیمات DNSSEC را بررسی کن.

چک‌لیست ۳۰ ثانیه‌ای

• بازار من: داخل ایران، بین‌المللی یا هر دو؟

• نام برند با کدام پسوند آزادتر/خواناتر است؟

• آیا هر دو پسوند را می‌گیرم و یکی را 301 می‌کنم؟

• رجیسترار: DNS، قفل انتقال، 2FA، پشتیبانی، هزینه تمدید شفاف؟

• ایمیل و شبکه‌های اجتماعی با نام انتخابی هماهنگ‌اند؟

بنابراین اگر صددرصد روی بازار ایران متمرکزی، .ir منطقی‌تر است؛ اگر حتی کمی نگاه جهانی داری، .com را جدی بگیر. در بسیاری از سناریوها، ثبت هر دو و ریدایرکت هوشمندانه بهترین دفاع از برند است.

بیشتر بخوانید: خرید دامنه 

آیا وجود کلمه کلیدی در دامنه به سئو کمک می‌کند؟

جواب کوتاه: «کمک مستقیمِ چشمگیر نه؛ کمک غیرمستقیم، بله». امروزه گوگل به کیفیت محتوا، تجربه کاربر و سیگنال‌های برند بیشتر از خودِ نام دامنه وزن می‌دهد. بااین‌حال، داشتن یک کلمه‌کلیدی مرتبط در دامنه می‌تواند روی برداشت کاربر و نرخ کلیک (CTR) اثر مثبت بگذارد؛ یعنی وقتی کاربر عبارتی مثل «خرید هاست لینوکس» را می‌بیند و نام تو برایش مرتبط به‌نظر می‌رسد، احتمال کلیک کمی بالاتر می‌رود. اما قرار نیست فقط با یک اسمِ «کلیدواژه‌دار»، بدون محتوا و سرعت و اعتماد، رتبه بگیری.

کِی کمک می‌کند؟

1. وقتی کوتاه، طبیعی و برندپذیر است (ترجیحاً بدون خط فاصله و عدد).

2. وقتی «معنا» را فوری منتقل می‌کند و به خاطر سپردنش آسان است (تقویت CTR).

3. وقتی در کنار استراتژی درست محتوا، لینک‌سازی طبیعی و سرعت بالا استفاده می‌شود.

4. وقتی محدودت نمی‌کند؛ مثلاً اگر امروز فقط می‌فروشی، فردا که خدمات اضافه کردی، نام همچنان مرتبط بماند.

کِی دردسر می‌شود؟

• دامنه‌های کاملاً تطبیق‌پذیر (EMD) با چند کلمه پشت‌سرهم، ظاهری اسپمی پیدا می‌کنند و اعتماد کاربر را کم می‌کنند.

• اگر خیلی خاص و محدود انتخاب کنی، توسعه برند در آینده سخت می‌شود.

• ریسک حقوقی/تجاری: شباهت زیاد به نام رقبا یا علائم تجاری، دردسرآفرین است.

• تاریخچه بد دامنه (بک‌لینک‌های اسپمی/محتوای قبلی) می‌تواند رشد را کند کند؛ قبل از خرید بررسی کن.

واقعیت سئویی (بی‌پیرایه)

• خودِ پسوند یا وجود کلمه در نام، «سیگنال قوی رتبه» نیست؛ تجربه کاربر، سرعت، ساختار فنی و محتوا تعیین‌کننده‌اند.

• نامی که اعتماد و کلیک می‌آورد، به‌طور غیرمستقیم کمک می‌کند؛ نامی که اسپمی به‌نظر برسد، حتی می‌تواند CTR را کاهش دهد.

• کاربران عمل‌گرا عباراتی مثل « قیمت خرید هاست اشتراکی » را جستجو می‌کنند؛ اگر نام تو به‌جا و تمیز باشد، در فهرست نتایج «مرتبط‌تر» به‌نظر می‌رسی—اما رتبه نهایی را کیفیت صفحه می‌سازد.

بنابراین 

• اگر ایده‌ای برندپذیر داری، همان را اصل بگیر و در بهترین حالت یک کلمه‌ٔ توصیفیِ کوتاه اضافه کن.

• غلط‌املا/املاهای جایگزین مهم را اگر ارزش دارد ثبت کن و همه را 301 به دامنه اصلی ریدایرکت کن.

• قبل از قطعی‌کردن نام: تاریخچه دامنه، در دسترس بودن شبکه‌های اجتماعی، هزینه تمدید، WHOIS Privacy و DNSSEC را چک کن.

• فراموش نکن: حتی بهترین نام، بدون سرعت، امنیت، نشانه‌گذاری درست (اسکیما)، و محتوای دقیق، نتیجه نمی‌دهد.

از کجا دامنه بخریم؟ معیارهای انتخاب رجیسترار و هزینه تمدید سالانه

انتخاب رجیسترار (ثبت‌کننده دامنه) فقط «قیمت لحظه خرید» نیست. تصمیم تو روی امنیت مالکیت، راحتی مدیریت DNS، پشتیبانی، و هزینه‌های تمدید سال‌های بعد اثر مستقیم می‌گذارد. در کلونتیکس همیشه توصیه می‌کنیم قبل از خرید، «هزینه کل مالکیت» را بسنجی: قیمت اولیه، تمدید، سرویس‌های جانبی، و کیفیت پنل.

چه رجیستراری مناسب‌تر است؟

• رجیسترار داخلی برای .ir: اگر بازار تو ایران است، رجیسترار ایرانیِ یکپارچه با IRNIC انتخاب راحت‌تری است (ساخت هندل، احراز هویت ساده‌تر، پشتیبانی فارسی).

• رجیسترار بین‌المللی برای .com و بقیه TLDها: دنبال رابط کاربری روان، DNS پیشرفته (DNSSEC، رکوردهای کامل)، WHOIS Privacy رایگان، قفل انتقال، احراز دومرحله‌ای، و پشتیبانی ۲۴/۷ باش.

قیمت واقعی یعنی چه؟

• قیمت اولیه vs تمدید: بعضی‌ها سال اول را خیلی ارزان می‌دهند ولی تمدید گران است. عدد تمدید سالانه را مبنا بگیر.

• خدمات همراه: WHOIS Privacy، DNS مدیریت‌شده، ایمیلِ فرستاده‌شده با دامنه—برخی رایگان‌اند، برخی پولی.

• جریمه‌ها و دوره‌ها: Grace Period بعد از انقضا، Redemption Fee، و هزینه انتقال را شفاف چک کن.

امنیت و مالکیت دامنه

• ایمیل مالک مستقل از همان دامنه باشد (اگر دامنه منقضی شود، به ایمیلش دسترسی نداشته باشی گیر می‌افتی).

• احراز دومرحله‌ای روی حساب رجیسترار و قفل انتقال فعال باشد؛ کد EPP را هم همیشه در دسترس نگه دار.

• اعلان‌ها: نوتیف تمدید و تغییرات DNS را روی چند ایمیل دریافت کن.

DNS و کاربری روزمره

• پنل DNS باید سریع و پایدار باشد؛ رکوردهای A/AAAA/CNAME/MX/TXT/CAA/NS و DNSSEC را پوشش بدهد و TTL را قابل‌تنظیم کند.

• اگر پروژه حساس است، به‌جای تکیه کامل بر DNS رجیسترار، از یک DNS حرفه‌ای یا CDN با SLA استفاده کن.

آیا دامنه را با هاست/سرور از یک جا بخریم؟

• تجمیع خرید، کار را ساده می‌کند؛ اما قفل‌شدن همه‌چیز در یک فروشنده ریسک دارد. برای استقلال بیشتر، می‌توانی دامنه را نزد یک رجیسترار معتبر نگه داری و برای زیرساخت جداگانه تصمیم بگیری (مثلاً هنگام خرید سرور مسیرت بسته نباشد).

• اگر یکپارچگی و فاکتور واحد برایت مهم‌تر است، از همان ابتدا مطمئن شو انتقال دامنه/هاست در آینده بدون جریمه و با فرآیند روشن انجام می‌شود.

چک‌لیست سریع انتخاب رجیسترار

• قیمت تمدید سالانه شفاف است؟

• WHOIS Privacy، DNSSEC، قفل انتقال و 2FA دارد؟

• پنل DNS کامل و پایدار است؟

• پشتیبانی پاسخ‌گو (فارسی/انگلیسی، کانال‌های تماس) دارد؟

• سیاست انتقال، Grace/Redemption و اطلاع‌رسانی‌ها روشن است؟

پس،  رجیسترار خوب یعنی مدیریتی ساده و امن، هزینه تمدید قابل پیش‌بینی، و پشتیبانی مطمئن. اگر از همان روز اول این معیارها را رعایت کنی، بعدها مجبور به تعویض رجیسترار در شرایط اضطراری نمی‌شوی.

چگونه امنیت و مالکیت دامنه را حفظ کنیم؟

قبل از هر چیز یادت باشد: دامنه «دارایی حقوقیِ برند» است، نه فقط یک آدرس. پیش از خرید هاست وردپرس و لانچ سایت، این چند اصل را اجرا کن تا هیچ‌وقت دسترسی و مالکیت را از دست ندهی.

۱) ایمیلِ مالک را جدا و امن نگه دار
ایمیل حسابِ رجیسترار باید مستقل از همان دامنه باشد (مثلاً روی جیمیل/پروتون)، با احراز دومرحله‌ای فعال. اگر دامنه منقضی شود و ایمیلش هم روی همان دامنه باشد، بازیابی غیرممکن می‌شود.

۲) قفل انتقال و احراز دومرحله‌ای
در پنل رجیسترار، «Domain Lock / clientTransferProhibited» را فعال کن و فقط هنگام انتقال بازش کن. روی خودِ حساب رجیسترار، 2FA (ترجیحاً اپلیکیشن TOTP) را اجباری کن و دسترسی‌های تیمی را با نقش/سطح محدود تعریف کن.

۳) حریم خصوصی WHOIS و هشدارها
اگر رجیسترار ارائه می‌دهد، WHOIS Privacy را روشن کن تا اطلاعات مالک در دسترس عموم نباشد. اعلان‌های تمدید، تغییر DNS و تغییر مالک را روی چند ایمیل دریافت کن و یک شماره تماس جایگزین هم ثبت کن.

۴) DNS امن و قابل بازیابی
DNSSEC را (اگر رجیسترار/Name Server پشتیبانی می‌کند) فعال کن تا زنجیره اعتماد امضا شود. رکورد CAA بگذار تا مشخص شود چه CAهایی مجاز به صدور SSL برای دامنه تو هستند. از Zone DNS بکاپ بگیر و در جای امن نگه دار تا در بحران سریع ریستور کنی.

۵) تمدیدِ به‌موقع و روش پرداخت پشتیبان
Auto-Renew را روشن کن، یک کارت/روش پرداخت پشتیبان اضافه کن و یادآور تقویمی ۳۰ و ۷ روز مانده به انقضا بگذار. قوانین Grace/Redemption رجیسترار را بدان تا اگر تمدید دیر شد، پنیک نکنی.

۶) انتقال و مالکیت حقوقی
کد EPP را در لحظهٔ نیاز از پنل بگیر (در حالت عادی نگهداری آفلاین لازم نیست). برای برندهای جدی، Registry Lock (در TLDهای پشتیبانی‌شده) و ثبت علامت تجاری را در نظر بگیر تا جلوی انتقال/تغییر غیرمجاز و سوءاستفاده‌های حقوقی گرفته شود.

۷) پایش تغییرات و سوابق
هر تغییر Name Server، رکورد حساس یا اطلاعات مالک را لاگ کن؛ ابزار مانیتورینگ DNS/WHOIS می‌تواند هر تغییر را به تو ایمیل کند. صورتحساب‌ها، قراردادها و مکاتبات رجیسترار را بایگانی کن—این‌ها سند مالکیت تو هستند.

چک‌لیست یک‌دقیقه‌ای

• ایمیل مالک مستقل + 2FA فعال

• Domain Lock روشن، سیاست دسترسی تیمی محدود

• WHOIS Privacy، DNSSEC، CAA تنظیم شده

• Auto-Renew + روش پرداخت پشتیبان + یادآورها

• بکاپ Zone DNS و مستندات مالکیت بایگانی‌شده

• مانیتورینگ تغییرات DNS/WHOIS فعال

با همین چارچوب، مالکیت دامنه‌ات قابل اتکا می‌ماند و حتی در شرایط بحرانی (انقضا، خطای انسانی، یا حمله) ظرف چند دقیقه اوضاع را به حالت عادی برمی‌گردانی.